Ervaringen met een overactieve blaas en urge incontinentie

Jan (70) voelde zich gevangen in zijn blaas. “Die blaas, die bepaalt je leven,” zegt hij geëmotioneerd. Hij had zich erbij neergelegd, nadat hij van alles had geprobeerd. Totdat hij de Rust in je blaas training voorbij zag komen. In dit blog lees je Jans ervaringen met een overactieve blaas, plasdrang en urge incontinentie. En met de Rust in je blaas training. 

Jan heeft ervoor gekozen om met zijn echte voornaam, echte leeftijd en echte foto zijn verhaal te delen. Hij wil het taboe en de schaamte doorbreken en jou helpen met zijn verhaal.
Ik vind dat heel moedig en hoop dat het jou inspireert om met mijn hulp rust in jouw blaas te krijgen.

Wat zijn een overactieve blaas en urge incontinentie?

Een overactieve blaas (zonder urineverlies) en urge incontinentie (met urineverlies) herken je aan de volgende symptomen:

• Je voelt vaak aandrang om te plassen of een drukkend gevoel op je blaas
• De tijd tussen de plassen is kort – je plast minder dan 200 ml per keer
• Je moet per nacht twee keer of vaker je bed uit om te plassen
• Je doet vaak voorzorgsplasjes of zenuwplasjes – terwijl je geen aandrang hebt
• Je verlies ongewild urine voordat je op het toilet zit; dit heet urge incontinentie.

Jans ervaringen met een overactieve blaas en urge incontinentie

Terug naar Jan. Het kostte wat discussies met zijn vrouw, voordat hij de stap naar de Rust in je blaas training zette. Maar hij greep de strohalm. Jan bleek een zeer actieve deelnemer aan de training. Hij deelde regelmatig zijn zorgen en gelukkig ook zijn successen in de online groep.

Dit blog is een samenvoeging van Jans notities en een interview, dat ik met hem voerde na afloop van de training. Het leest als een dagboek met als titel: “Van een gevangene van zijn eigen blaas naar een bevrijd man.”

Urge incontinentie – Te laat bij het toilet

Begin november start Jan met de training. Hij vult eerst de intake in, wat een goed beeld geeft van zijn klachten. We vragen niet alleen naar de feitjes, maar ook naar gedachten en gevoelens. Want als je leven wordt beheerst door je blaas, dan laat dat je niet koud.

Jans klachten begonnen vanaf de leeftijd van 56 jaar, toen hij medicatie kreeg voor hoge bloeddruk en cholesterol. Vele keren per dag heeft hij ongewild urineverlies, urge incontinentie. Hij is te laat bij het toilet. En hij verliest urine als hij na het plassen zijn broek weer aantrekt.

Maar dat niet alleen: hij heeft ook last van heel vaak moeten plassen, kleine beetjes. En hij kan geen toilet voorbijlopen zonder aandrang. Een overactieve blaas dus.

Terugkijkend zegt Jan: “Uiteindelijk zal het veel langer geweest zijn dan vanaf mijn 56e. Ik stond daar eigenlijk nooit bij stil. De laatste jaren begon je je er steeds meer kwaad over te maken, te ergeren erover.”

“Ik heb heel veel gekampeerd, en dan zaten we op de camping. Als we een rondje camping deden, dan was het bij elk toiletgebouw. Ik hoefde het gebouw maar te zien en dan kon ik weer gaan. En dat was onvoorstelbaar.

In het gezin was het ook gewoon ingeburgerd. Als we ergens waren, dan was het: ‘Pap, daar is een wc, dan kun je weer gaan.’ En dat is zo irritant en daar word je zo kwaad over.”

Zichtbaar geëmotioneerd vervolgt Jan: “Als ik nu erover praat… het is gewoon moeilijk om dit onder woorden te brengen. Zo heeft dat mijn leven beïnvloed.”

De enorme invloed van een overactieve blaas

In de intake geeft Jan aan zich zorgen te maken door het urineverlies. Hij is bang dat hij niet meer op pad kan. Wat anderen van hem denken houdt hem bezig.

En hij is bang dat hij eraan onderdoor gaat. Want de invloed op zijn leven is enorm.

“Als we een keer met de auto weggingen, dan was het uitstippelen. Waar kun je en welke parkeerplaats kom je tegen? Het was altijd, ongeacht wat je ging doen: ‘Nee, eerst even naar de wc.’ En al was je vijf minuten geleden geweest, toch weer effetjes gaan. Dat was zo’n grote invloed, ook op het gezin, de hele omgeving.

“Je kon niet met anderen spontaan weg”

“Je kon niet met anderen spontaan weg, want je was altijd met dat hele gebeuren bezig. Ik vertelde het ook gewoon tegen de mensen. Iedereen zei dan wel: ‘Ja, dat is een probleem wat je hebt’, maar ja, er was geen oplossing.”

“Geen oplossing” is zijn conclusie. Niet gek als je bedenkt dat Jan al heel wat heeft geprobeerd.

“Bij de huisarts was het gewoon van: we kunnen wel met medicatie gaan beginnen. Maar ik heb al heel veel medicatie voor andere oorzaken en dat nog eens erbij werkt averechts. Daar werd gezegd: dat moeten we niet doen.”

Een operatie durfde Jan niet aan. Hij krijgt te horen dat hij daardoor incontinent kan raken.

“Toen was het de bekkenfysiotherapie, dat was dan eigenlijk de laatste strohalm. Daar ben ik een paar maanden mee bezig geweest, maar ik zag daar totaal geen resultaat uitkomen.

Toen heb ik gedacht: daar moet ik maar mee leren leven. Maar dat leven dat kun je niet leven.”

“Mijn vrouw zei: ‘Dan ga je weer iets doen wat allemaal geen resultaat heeft.’”

Jan droomt van uitstapjes maken zonder te zoeken naar parkeerplaatsen met een boompje. En hij wil normaal kunnen wandelen of fietsen zonder te denken waar hij kan plassen.

Blaastraining en bekkenbodemoefeningen bij overactieve blaas

Bij de standaard blaastraining moet je je plas uitstellen, de wekker zetten of oefeningen voor je bekkenbodem doen. Alleen werkt deze aanpak niet of zelfs averechts, zoals Jan ook merkte.

Dit komt omdat ze zich richten op de blaas zelf, terwijl de echte oorzaak dieper ligt: in het automatische brein. In essentie ‘geloven’ de hersenen ten onrechte dat het tijd is om de blaas te legen, zelfs wanneer deze niet vol is

De wekker zetten en uitstellen werken averechts: je automatische brein raakt in paniek en geeft alleen maar vaker plassignalen af. Of erger nog: slaat het signaal om te plassen over en zet direct de ‘plaskraan’ open.

Bekkenbodemoefeningen tegen een overactieve blaas zijn ook zinloos, want nogmaals: het probleem zit in je brein.

De Rust in je blaas training bij urge incontinentie en overactieve blaas

Jan: “Toen zag ik de Rust in je blaas training en was het van: er kwam wat nieuws. Ik heb dat toen opgezocht, ik heb dat met de vrouw overlegd.”

Zijn vrouw vreest dat ook de Rust in je blaas training niet zal helpen. Er volgen wat discussies. Jan besluit om toch deze strohalm te grijpen.

“Ik dacht: als het niks wordt, dan heeft het wat geld gekost. Maar dan weet ik: dan is het het laatste wat ik doe.”

Jan droomt van uitstapjes maken zonder te zoeken naar parkeerplaatsen met een boompje. En hij wil normaal kunnen wandelen of fietsen zonder te denken waar hij kan plassen.

Urge incontinentie is urineverlies bij aandrang

Uit de intake blijkt duidelijk dat Jan urge incontinentie heeft, ofwel urineverlies bij aandrang. Hij heeft ook een overactieve blaas: te vaak aandrang, te kleine plasjes, teveel bezig met moeten plassen en wc’s zoeken.

Een paar dagen na zijn start in de training stelt Jan zich voor in de online groep:

“Hoi allemaal, ik ben nieuw in de groep. Ben afgelopen week begonnen met de rust in de blaas training. Loop al jaren met dit probleem. Heb al van alles geprobeerd waaronder huisarts, blaastherapie/physio, maar hiermee geen resultaat behaald.

Ik hoop dat ik nu op de juiste plaats ben uitgekomen en dat mijn probleem kan worden opgelost. Want ik kan niet meer normaal functioneren met het plas probleem.”

Overactieve blaas = overactief brein

Jan kijkt in de training actief naar wat er allemaal in zijn hoofd omgaat en wat dat oproept. Hij voelt boosheid, frustratie, maar ook bezorgdheid, angst en verdriet. De gedachten brengen bijna zijn hoofd op hol, zoals hij letterlijk zegt.

• Waarom alweer? Je bent net geweest!
• Ben je net met iets bezig en dan moet je weer plassen. Waarom kan ik het niet even afmaken?
• Ik voel mezelf een zeikerd. Hoe zullen anderen dat wel niet vinden?
• Je kunt niet eens gewoon even het huis uit! Dit durf je niet meer, wat ben je toch beperkt.
• Altijd als eerste zoeken naar een plas mogelijkheid.
• Ik zie het soms helemaal niet meer zitten.

“Ik denk dat deze gevoelens en gedachten wel niet alleen bij mij zullen voorkomen. Maar tijdens het schrijven hiervan heb ik er heel grote moeite mee en word ik zelfs emotioneel. Groetjes van Jan”

Op reis met een overactieve blaas?

Twee weken nadat Jan is gestart met de Rust in je blaas training, deelt hij zijn zorgen over een aankomend weekend weg:

“Hallo, ik ga vandaag voor langweekend uit tot maandag. Dit is dus buiten de comfortzone en best wel spannend, wordt dus een praktijktoets. Kan ik zien of er al wat resultaat is van hetgeen al geleerd is.

Ik heb mij voorgenomen om te proberen rustig en ontspannen deze dagen te zijn. Zal vanzelf zien hoe het zal verlopen, positieve insteek lijkt mij het beste.”

Jan vertelt in het interview: “Dat was ontzettend spannend. Voor mij was het ten eerste: een weekendje gaan, voor mij is een weekendje anders als voor jullie.

Vóór de training had ik minstens 2 keer een tankstation of een boompje moeten zoeken tijdens de autorit van 2 uur. En dat was dan ook als ik in een restaurant zat, tijdens een diner moest je dan minstens 1 keer naar het toilet.”

Ze besluiten het erop te wagen en toch weg te gaan.

Na drie weken al bijna geen urge incontinentie meer

In de groep deelt Jan: “Hoi, ik ben weer thuis na een heerlijk ontspannen weekend. Niet meer de hele dag de spanning van het plassen. Ik kan wel zeggen: het is die dagen perfect gegaan. Nog maar een keer een slecht moment gehad in die dagen.

Ik durf te zeggen dat ik trots ben op mezelf. Ik weet niet wanneer ik zo’n ontspannen dagen voorheen heb gehad. Ik ben pas ca. 3 weken bezig met rust in mijn blaas.”

Rust in je blaas krijg je in kleine stapjes

En dan wordt Jan, geheel begrijpelijk, wat overmoedig door deze onverwacht goede ervaring. Tijdens de live Q&A (vraag-en-antwoord) sessie, geeft hij aan:

“Nu ben ik weer een paar dagen thuis en probeer er hetzelfde mee om te gaan als tijdens het weekend. Maar het blijkt het probleem is nog sterk aanwezig: loop weer de hele dag te zoeken naar toilet om te plassen. Alleen gaat het plassen ’s nachts nu nog beter.

Wat doe ik nu verkeerd want ik probeer ook gewoon te ontspannen, maar het gebeurt vanzelf. Ik gebruik ook de tips die ik had gekregen in deel 2 en dat werkte in Tiel perfect, maar thuis niet.”

De uitleg die Jan krijgt in de live Q&A, helpt hem. Achteraf kijkend, zegt Jan: “Dan denk je van: nu ben je er. En dan ga je dingen doen dat je denkt van: nee, nu ben je te vlug. Want je merkt in het begin direct wel resultaat en dan denk je: dat gaat nu in een hele lijn omhoog.

Maar die lijn dat is: vallen en opstaan. Dat is gewoon de realiteit, dat is het leven, dat is vallen en opstaan.”

Een maand na Jans start van de Rust in je blaas training is er reden tot juichen: “Hallo, dit wil ik toch even met jullie delen. Ben afgelopen nacht niet hoeven op te staan om te moeten plassen. Kan mij niet meer herinneren wanneer dit de laatste keer is geweest.

Dus ik zie dit alweer als een klein positief stapje in de goeie richting HOERA, HOERA. Groetjes”

In zes weken Rust in Jans blaas

Tijdens de Rust in je blaas training vult Jan af en toe een plasdagboek in. Niet te vaak, want dat kan de fixatie op het plassen verergeren.

Ging hij aan het begin van de Rust in je blaas training nog 14 keer per etmaal naar de wc, zes weken later is dat nog maar 8 keer. Dat is officieel al geen overactieve blaas meer. Normaal gesproken plas je namelijk zo’n acht keer per 24 uur, waarvan 1-2 keer per nacht.

Doordat hij minder vaak naar het toilet hoeft, wordt de hoeveelheid urine in zijn blaas duidelijk groter. Zijn ‘kleinste plas’ was aan het begin van de training 105 ml. Na zes weken is deze al toegenomen naar 180 ml. Wat een verschil!

Dat vindt hij zelf ook, zo valt te lezen uit zijn post in de groep:

“Hallo ik wil dit weer even met jullie delen, tussenstand na 6 weken. Ik ben trots op mezelf voor het behaalde resultaat, 6 x per dag minder geplast met voor de hele dag zelfde hoeveelheid. Dus grotere plassen per keer, heb mij dan ook zelf een pluim gegeven.

HOERA, HOERA, HOERA. (en nu natuurlijk volhouden en rustig doorzetten).”

Hoe snel is urge incontinentie voorbij?

Zijn dan alle problemen voorbij? Nee, zo snel gaat een decennialang bestaand probleem helaas niet over. Eind december ervaart Jan thuis nog steeds de grootste uitdaging: heel vaak moeten plassen. Hij krijgt er nog onvoldoende vat op, vindt hij.

De lotgenoten helpen hem mild en geduldig om te gaan met zijn klachten. Want: hij is nog geen twee maanden bezig…

Vaak plassen bij koud weer

Half januari laat Jan weer van zich horen in een live Q&A. Het koude weer speelt hem parten:

“Het plassen gaat niet meer zoals ik zou willen, bij de temperatuur verschillen van koud-warm of warm-koud is er ontzettend veel aandrang. Zijn hier ook tips of trucs voor, zodat je dit beter in de hand hebt?”

In de live vragensessie geef ik uitleg. Deze uitleg helpt Jan om kalm te blijven. Hij leert zo beter om te gaan met de aandrang.

Nu echt rust in zijn blaas

Een week later vult Jan weer zijn plasdagboek in. Hij gaat nu nog maar zeven keer per etmaal naar de wc. Zijn kleinste plas is nog iets groter geworden en zijn grootste plas blijft stabiel.

Jan heeft de bevestiging dat zijn blaas echt tot rust is gekomen. En Jan ook. Je merkt het zelfs in de toon waarop hij schrijft:

“Hallo. In de training kwam aan de orde om eens goed voor je zelf te kijken wat er wel allemaal goed gaat en kijken hoever je bent gekomen met hetgeen je wilde bereiken. Dit heb ik dus eens voor mezelf op papier gezet. Ben dan ook tot de conclusie gekomen: het meeste gaat echt goed.

En van hetgeen ik wilde bereiken daarvan ben ik best tevreden en kan daar verder best goed mee leven. Dus ik denk dat ik nu wel in de fase ben gekomen dat ik langzaam deel 6 zal gaan afsluiten. Dit wilde ik alvast met jullie delen en mij ook via deze weg een compliment geven van het bereikt resultaat.”

“Ik hoef niet meer bij elk moment dat ik iets onderneem vooraf te plassen.”

Beoordeling Rust in je blaas training

En dan is het moment om af te ronden. In de beoordeling schrijft Jan:

“Ik hoef niet meer bij elk moment dat ik iets onderneem vooraf te plassen. Kan na een uitje of boodschappen doen normaal thuis binnenkomen zonder naar het toilet te spurten. Rij of loop gewoon een toilet voorziening voorbij zonder te plassen. En ik denk niet meer de hele dag aan plassen en voorzieningen.”

Urge incontinentie en overactieve blaas: probleem van het automatische brein

Jan geeft in de beoordeling aan dat hij heel erg positief is over de Rust in je blaas training. Wat hij het beste vond aan de training? “Dat het heel duidelijk is geworden: het is geen lichamelijk probleem, maar het automatische brein is (was) het probleem.”

We vragen uiteraard ook altijd wat er kan worden verbeterd aan de training. Jan: “Meer de deelnemers stimuleren om met hun probleem niet te blijven lopen, maar praat er over met anderen.”

De Rust in je blaas training in drie woorden? Jan: “Te laat ontdekt”

Op de vraag of hij de Rust in je blaas training in drie woorden wil omschrijven, reageert hij met deze pijnlijk duidelijke woorden: “Te laat ontdekt”.

Begin maart sluit Jan de Rust in je blaas training af met een groepsbericht:

“Hallo, vandaag stopt mijn deelname aan Rust in je blaas training. Ik wil Erna en haar team bedanken voor het behaalde resultaat. En hoop dat zij nog veel deelnemers zullen helpen om ook tot een goed resultaat te komen. Ook de overige deelnemers bedankt voor de reactie en de tips die ik kreeg via de groep.

Dit is dus mijn laatste bericht via deze groep en wens iedereen die nog aan deze training deelneemt ook te komen tot het gewenste resultaat. Met vriendelijke groet en nogmaals iedereen bedankt, Jan 🙏🙏🙏”

Van overactieve blaas naar rust en vrijheid

Hoe het nu gaat, een maandje na zijn vertrek uit de training?

“Mijn dochter en ik gaan altijd samen met de hondjes wandelen. Voorheen was het altijd van: ‘Pap, we gaan even met de hondjes uit.’ ‘Ja, ik ben effe naar de wc.’

En nu is het: ‘Pap, we gaan even met de hondjes uit.’ Dan zeg ik: ‘Ja kom, dan gaan we.’ En dan doe ik mijn schoenen aan en dan zegt ze van: ‘Moet je niet naar de wc?’ Ik zeg: ‘Nee, dat hoeft niet, dat doe ik wel een andere keer.’

“Je hebt gewoon een ander leven, je bent een ander mens.”

Jan: “Je hebt gewoon een ander leven, je bent een ander mens. Je bent weer veel spontaner. Je kunt gewoon als iemand komt en die zegt: ‘Jan, kun je me even ergens mee helpen?’ ‘Ja kom maar, dat doen we nu.’

En niet van: ‘Moet je effe wachten, ik moet effe…’ Dat effe, dat is weg.

Ik ben van dat hele geloop af. Ik kan met mijn vrouw naar de stad gaan. We komen nu gewoon terug naar huis.”

En met tranen in zijn ogen: “Hoe is dat? Een heel stuk in mijn leven had ik anders kunnen zijn. Veel vrijer.

Ik ben nu 70 en het lichaam, daar komen wat gebreken bij, maar ik ben een van mijn grootste gebreken kwijt. En dat is dit.

Dit beïnvloedde mijn leven veel erger als gewoon wat lichamelijke, wat gewrichtspijnen of zo. Daar kun je mee omgaan. Maar dit was iets, daar kun je niet mee omgaan.

Ik hoop het echt voor heel veel mensen, dat ze de stap durven en willen zetten. En niet alleen maar erover praten maar ook doen.

Je moet weten waar je het voor doet. Ik heb veel gedaan al, maar ik zou dit weer doen. Dit heb ik echt met twee handen aangegrepen.”

Start jouw ervaring van overactieve blaas naar Rust in je blaas

Ga jij elke dag wel tien, vijftien keer plassen? Ook als je een half uur geleden nog bent geweest? Ga je extra vaak plassen, omdat je bang bent urine te verliezen? Of lukt het niet om je plas op te houden? Of voel je een continue druk op je blaas?

Dat zijn klachten van urge incontinentie, plasdrang en een overactieve blaas. Dit treft zowel mannen als vrouwen.

Zoals Jan al zei: het is geen probleem van je blaas, maar van je automatische brein. Dat verschil in inzicht én aanpak maakte dat Jan eindelijk wel rust in zijn blaas heeft. En zich een bevrijd man voelt.

Wil jij net als Jan deze unieke blaastraining doen, zodat je eindelijk weer onbezorgd en vrij kunt leven? En alleen gaat plassen als je blaas vol is?